In elk product
traditionele product hebben de Grieken iets van de zon van het oude Elades gestrooid, en de cakes
op smaak gebracht met kardemon, mastiek en mahleb – natuurlijk wordt elke portie
van het eten wordt gegeven en geproefd op het ritme van sirtaki.
De eerste
Grieken die voor anker gingen in de Euxine haven en steden stichtten rond de
VIII v.Chr. brachten, samen met dromen, de eerste specerijen mee waarin naar het schijnt
dat de mediterrane zon was ondergegaan. Er is geen andere internationale gastronomie
rijker aan specerijen dan die van de Grieken: oregano, munt, basilicum, tijm, venkel,
komijn, dille, laurier, kaneel, kruidnagel, maar ook uien en knoflook.
Smaak
van elk product, zoet of hartig, wordt aangevuld door de bittere smaak van de olie
extra vierge olie, die niet mag worden gespaard. De Grieken zijn ook beroemd om
combinaties van zoet en zuur, zoals honing en azijn, vissaus en vissaus
honing, vis en druiven. Dit is het beeld van het authentieke Griekenland dat
de afstammelingen van de goden van de Olympus hebben meegenomen waar hun voetstappen zich ook bevinden
de oevers van de Pontus Euxinus.
De Dobrogenes
hielden ook van Griekse gerechten, net zoals ze die van de Turken en Tartaren, Russen en Lippen, Joden en Aromaniërs assimileerden.
Tartaren, Russen en Lippen, Joden en Aromaniërs, en ze zetten ze
op tafel op heilige feestdagen of wanneer ze zin hadden in iets exotisch.
zin in iets exotisch.
Alle kruiden
in een souvlaki
Verreweg de
bekendste Griekse keuken is de souvlaki, met de bijbehorende souvlakisaus
tzatziki. Het geheim is de manier waarop het vlees wordt gekruid.
Felicia Constantin, secretaris van de Griekse gemeenschap in Constanta, onthult
het traditionele recept. Vlees (kip, varkensvlees of rundvlees) wordt gemarineerd
voor het grillen 24 uur gemarineerd in een pasta gemaakt van
olijfolie, knoflook, witte wijn, honing, gedroogde rode chilipepers, mosterd,
oregano, kaneel, tijm, salie en rozemarijn. Nu wordt vlees gekocht in
de winkel. De oude Grieken aten echter nooit vlees, tenzij het afkomstig was van
een offer aan een god.
Pas nadat het
24 uur gemarineerd is, wordt het vlees op een spies gestoken en vervolgens gegrild. Nadat
het vlees gaar is, stapel je het op een hoopje op een pita en combineer je het met aardappelen
gebakken aardappelen, uien, tomaten, citroensap en de onmisbare tzatziki. Deze saus
bevat Griekse yoghurt, d.w.z. dikke yoghurt zonder veel water, twee of drie
verse komkommers, geschild en grof geraspt, maar wel met een grote rasp.
waaruit het water goed is afgetapt door een kaasdoek of doek, twee of drie teentjes
knoflook, een handvol dille, zout naar smaak en extra vierge olijfolie.
De
grootste producent van olijfolie is het eiland Kreta, gevolgd door Lesbos,
dat 11 miljoen bomen heeft. Als de productie zo hoog is, dan is dat
te danken aan menselijke arbeid, niet alleen het besproeien van de boomgaarden maar ook het gebruik van netten
schaduw. Bovendien, zegt Felicia Constantin, is Kreta beroemd om zijn
twee groente- en fruitoogsten per jaar. De Peloponnesos, een schiereiland in het zuiden van Griekenland, is een paradijs voor citrusvruchten.
Griekenland, is een citrusparadijs, met sinaasappels in bloei
doen niet onder voor het kersenbloesemseizoen in Japan.
Griekse salade
en iets anders
Roemenen doen meestal
dat ze bij een biefstuk thuis bereiden of in een restaurant vragen om een
Griekse salade. Deze bevat alleen groene sla, feta, tomaten, olijven, rode uien, paprika en een dressing van olijfolie en citroen,
olijven, rode uien, paprika en een dressing van olijfolie en citroen.
Feta is een ander Grieks gerecht, dat ze vroeger
geïmiteerd door vele gastronomen, maar nooit geëvenaard.
Samen met ouzo
(een brouwsel gemaakt van een infusie van kruiden en druivendraf) wordt gegeten
mezze, de algemene term die de Grieken gebruiken voor snacks.
De bekendste zijn boureki (groente- en vleespastei), spanakopita
(pastei met spinazie, feta, uien, eieren en kruiden), melitzanosalata
(auberginesalade), saganaki (gebakken kaas), taramosalata (kuit gemengd met
gekookte aardappelen of brood, olijfolie en citroensap), dolmades (sarmades
gemaakt van wijnranken gevuld met rijst, groenten of vlees), skordalia (aardappelpuree).
Desserts
zijn niet minder een hoofdbestanddeel van de Griekse gastronomie. Naast
baclava, het Turkse gerecht, door de Grieken verrijkt met amandelen en honingsiroop,
eten de Grieken meestal galaktoboureki als dessert (een cake met
verschillende lagen room tussen bladerdeeg), kourabiedes (een cake
gemaakt van bloem, boter en amandelen), loukoumades (kaneeldonuts), samen met
honingyoghurt.
Portokalopita,
recept uit Peloponnesos
Een ander recept dat
uit het zonnige Griekenland komt heet portokalopita. Het recept, onthuld door
Felicia Constantin, is smakelijk, hoe vol je ook zit, en kan
kan worden geproefd tijdens de wintervakantie, bij een houtvuur, maar ook op
terwijl het briesje je lichaam afkoelt. Meng in een kom een pakje
gesneden en in de oven gedroogde dunne plakjes taart, vier eieren, 100
milliliter zonnebloemolie, 200 gram Griekse yoghurt, 150 gram
suiker, bakpoeder, vanille-essence, geraspte schil van een sinaasappel.
Giet dit mengsel in een beboterde bakvorm en bak in de oven
180 graden voor ongeveer 30-35 minuten.
Maak de siroop
een kopje geroosterde suiker, een kopje water, een eetlepel honing en het sap en de schil
van een sinaasappel. Al deze ingrediënten worden gekookt tot de suiker gesmolten is, ongeveer 15 minuten.
gesmolten is, ongeveer 15 minuten. Laat afkoelen en giet dan over
de hete cake. Prik de cake vooraf van plaats tot plaats in met een
met een eetstokje zodat de siroop volledig wordt opgenomen.
De taart op
Paastafel
Alleen tijdens
Pasen bakken huisvrouwen een cake waarvan ze het recept uit hun hoofd kennen. Voor
150 gram water, 18 gram droge gist,
ongeveer 500 gram bloem, 50 gram gesmolten boter, een theelepel essence van
vanille, 150 gram honing, twee hele eieren, een snufje zout, twee eetlepels
suiker. Tot zover niets bijzonders. De speciale smaak van deze bereiding, die
die, samen met goed humeur,
is de specerijen. Bijvoorbeeld 10 gram mahleb (een
poeder gemaakt van pitten van wilde kersen), anderhalve theelepel
mastiek (de hars die uit de bast van mastiekbomen vloeit), een halve
theelepel kardemon (een kleine peul met zaadjes).
Doe in een kom
water en gist, meng goed en dek af met een handdoek tot
de gist geactiveerd is. Voeg dan de bloem toe met de gesmolten boter, sinaasappelschil
en citroenschil, vanille, honing, eieren en zout toe. Kneed dit alles goed totdat
het deeg elastisch wordt. Voeg dan nog eens 100 gram boter toe
toe en kneed het deeg tot het vet is opgenomen. Nu pas
laat je het deeg rijzen tot het in volume verdubbeld is. Het mengsel wordt
in drie gelijke delen verdeeld en maak er drie rollen van, die gevlochten worden tot een
als een krans. Als het mengsel weer gerezen is in het blik, bestrijk je het met ei en melk en
strooi er amandelschilfers over en bak in de oven.
De Grieken die
het pad van de geschiedenis verlichtten
De Grieken die
naar Constanta kwamen brachten niet alleen de smaak van traditionele gerechten met zich mee
die ze deelden met Roemenen en Turken, met Armeniërs en Turken, met
de Llipoviërs. Ze brachten een hele beschaving naar de kust van de Zwarte Zee. Ze bouwden
een vuurtoren op de rotsachtige klif, maar het licht dat de zeelieden de weg naar
naar huis wees, is al lang verdwenen. In het historische deel van de stad bouwden de oude Grieken
nu historische monumenten: Aristide Karatzali Huis op
Vasile Alecsandri 3, Cuculis Huis op Elisabeta Boulevard, Villa
Caramilotis op de hoek van de straten Traian en Doinei, Gheorghe
Hrisicos op Traian Straat nr. 1, Tache Manicatide Huis op Nicolae
Titulescu straat nr. 34, Embiricos gebouw op Nicolae Titulescu straat nr. 13. O
een ander opvallend gebouw is het Suțu-paleis aan de Krikor
Zambaccian, evenals het Grand Hotel op Bulevardul Ferdinand op de hoek van
Tomis Boulevard.
Theater
Het “Elpis” theater, waar de Griekse gemeenschap van Constanta samenkomt, was lange tijd het enige
theater in de stad. Het werd geopend in
20 december 1898, met I. Vlahopoulos als aannemer. Op 8 februari
1916 gaf George Enescu hier een concert, Constantin Constantin
Nottara en Constantin Tănase, en een voorname gast was de grote historicus
Nicolae Iorga. Later functioneerde hier het Marionettentheater.
Grieks na de Onafhankelijkheid
Eerste burgemeester van
van Constanta na de terugkeer van Dobrogea naar Roemenië, na vier eeuwen van heerschappij
Ottomaanse overheersing, was van Griekse afkomst, Anton Alexandridi. De stad zag eruit als een dorp
Troosteloos, ellendig, met afbrokkelende oevers. De stad met 800 inwoners
was gegroepeerd rond het Onafhankelijkheidsplein, besloot hij de stad uit te breiden door
nieuwe wijken en boulevards te creëren om de stad, die zo hard
zo harde stad met uitzicht op zee te veranderen. De eerste bestuurlijke hervormingen van Constanța
is dan ook te danken aan een Griek.
Overigens is de oudste
oudste orthodoxe kerk in Constanta is ook een Griekse, “Metamorfosis” (“De Gedaanteverandering”).
het gezicht”), gebouwd tussen 1862-1868 door bijdragen en donaties
door etnische Grieken uit Constanta en uit heel Europa. Het marmeren
marmeren gebouw heeft een plat dak zonder torens en is laag, de gebedsplaats
Orthodoxe kerk gebouwd in een tijd waarin de Ottomaanse overheersing niet toestond dat
een christelijke gebedsplaats niet hoger mocht zijn dan een moskee. “Zodra
dit koninklijk besluit van mij aankomt, laat het weten dat de Grieken onder
mijn koninklijk beschermheerschap, de inwoners van Küstendje geen
een verzoekschrift hebben ingediend bij mijn hooggeplaatste persoon, smekend door hun smeekbede
om een kerk te bouwen onder de naam Metamorfosis, met
de volgende afmetingen: 44 bogen diep, 22 bogen breed en 16 bogen
in de hoogte.”Sultan Abdul Aziz Bin Mehmet’s handtekening.
In sirtaki stap
Over de aanwezigheid
van Grieken aan de oevers van de Zwarte Zee hebben vele reizigers ons aantekeningen nagelaten. In
1780 sprak een Poolse agent van de Hoge Porte over de haven waar ze voor anker gingen
“handelsschepen uit Constantinopel die aan Grieken toebehoorden”. Grieken waren ook
in Balčica in 1787, maar ook veel noordelijker, in Măcin, waar “naast
naast Roemenen een bonte mengeling van Grieken, Joden, Kozakken en Russen aantreft”. Andere
reizigers zijn verbaasd dat hoewel er verschillende “nationaliteiten
die dezelfde religie aanhangen – Grieken, Bulgaren, Roethenen, maar elk heeft zijn eigen
hun eigen kerk hebben opgericht. Dit verklaart de hele kwestie van het Oosten.
In 1840 waren er
40 Griekse families geregistreerd in Constanta, met drie kruidenierswinkels,
twee slagerijen, een bakkerij en twee herbergen. In 1859 bereikte het aantal gezinnen
van Grieken op tot 500, de meeste van hen handelaars. Vandaag telt de Griekse gemeenschap
“Elpis” ongeveer 2.500 leden.
Grieken blijven
dansen, houden van en leven bij de Zwarte Zee. Anton-Traian
Antoniadis, leider van de Helleense Elpisgemeenschap, wilde in de zomer van 2016
Constanta in het Guinness World of Records zetten met de grootste sirtaki ter
wereld, gedanst op Modern Beach. Eerder werden verschillende repetities georganiseerd
op het strand en op het Ovidiusplein. Helaas werd het record niet gehomologeerd vanwege
de duisternis en de gele regen die werd voorspeld.
Maar meer dan 6.000 dansers,
zowel lokale bewoners als toeristen, lieten zien dat ze kunnen dansen op Griekse ritmes,
en verbraken daarmee het record van 5.614 dat in 2012 in Volos, Griekenland, werd gevestigd.
Anton-Traian Antoniadis vroeg onlangs aan vrienden op sociale media of
hij de ervaring van acht jaar geleden zou willen herhalen. De reacties waren
bemoedigend en misschien zullen de lokale bevolking en toeristen binnenkort
weer samenkomen en een sirtaki dansen op het strand, net zoals Zorba Zorba ooit deed in
de Griek.