Bloeiende planten produceren oliën in hun bloembladen, die in de lucht verdampen als vluchtige organische stoffen (VOS). Wanneer deze VOC’s met jou of het reuksysteem van een bij in botsing komen, kun je de geur van de bloem waarnemen, maar verbindingen in de lucht die ontstaan door de verbranding van fossiele brandstoffen breken nu de VOC’s af en verminderen hun aantrekkelijkheid voordat ze hun doel kunnen bereiken. De ergste effecten werden veroorzaakt door NO3, ook wel bekend als nitraatradicalen. NO3 is een zeer onstabiel molecuul dat snel reageert met andere moleculen en deze oxideert, inclusief de moleculen die verantwoordelijk zijn voor geur. De effecten van NO3 bleken ernstiger te zijn in stedelijke gebieden en ’s nachts, wanneer er geen zonlicht beschikbaar was om NO3 af te breken.
Het is triest genoeg dat bloemen niet meer zo geurig zijn als ze ooit waren, maar wat betekent dit voor bestuivers? “De NO3 verkleint in feite het ‘bereik’ van een bloem – hoe ver de geur kan reizen en een bestuiver kan aantrekken voordat deze wordt afgebroken en niet detecteerbaar is”, legt onderzoeker Jeff Richell van de Universiteit van Washington uit (via UW News). Omdat bloemen ’s avonds en ’s nachts, wanneer NO3 het sterkst is, aanzienlijk minder geurbereik hadden, zouden vooral nachtelijke bestuivers zoals motten en vleermuizen getroffen kunnen worden. In het onderzoek was het minder waarschijnlijk dat havikmotten bloemen bezochten waarvan de geur verzwakt was door NO3. De motten hadden moeite om de voedselbronnen te vinden, en op hun beurt zouden deze planten niet worden bestoven of zaden en fruit produceren.
