PFAS, chemicaliën die voorkomen in verpakkingen, tapijten en pannen met antiaanbaklaag, worden ervan beschuldigd gewichtstoename te bevorderen. Dit blijkt uit nieuw onderzoek dat het gevaar bevestigt van deze stoffen waarmee we vaak in contact komen.
De PFASwaarvan chemicaliën in verpakkingen, tapijten en pannen met antiaanbaklaag worden beschuldigd gewichtstoename bevorderen. Dit blijkt uit nieuw onderzoek dat het gevaar bevestigt van deze stoffen waarmee we vaak in contact komen.
Vooral verbindingen die perfluoralkylverbindingen (PFAS) worden genoemd, verstoren het vermogen van het lichaam om calorieën te verbranden en leiden tot een snellere gewichtstoename. Dit wordt ondersteund door een onderzoek uitgevoerd door een team van de Harvard Universiteit, dat nog iets toevoegt aan wat al bekend was over de gevaren van PFAS.
Eerder onderzoek heeft de blootstelling aan deze chemicaliën in feite in verband gebracht met een verhoogd risico op kanker, hoge cholesterol en immuunproblemen.
Nieuw onderzoek onder leiding van Qi Sun, een voedingsdeskundige gespecialiseerd in risicofactoren voor diabetes, obesitas en hart- en vaatziekten, suggereert nu dat PFAS de stofwisseling zou kunnen vertragen, waardoor het moeilijker zou worden om af te vallen.
De studie analyseerde gegevens van 621 mensen met overgewicht en obesitas die zes maanden lang een dieet hadden gevolgd. Ze maakten allemaal deel uit van een klinische proef om de effectiviteit van verschillende soorten diëten te testen.
Zoals uit het experiment bleek, verloren mensen gemiddeld 6,4 kg in de zes maanden dat ze het dieet volgden, maar kwamen ze in de daaropvolgende 18 maanden bijna de helft van de kilo’s weer aan. Dit was niet zo verrassend, maar de verrassing was ongetwijfeld het feit dat degenen die hogere PFAS-waarden in het bloed vertoonden, na het dieet meer gewicht hadden herwonnen. De effecten waren meer uitgesproken bij vrouwen.
Volgens het rapport gepubliceerd in het tijdschrift Plos Medicine zijn vrouwen met de hoogste PFAS-waarden ongeveer 2 kg meer aangekomen dan degenen met de laagste PFAS-waarden. De wetenschappers toonden aan dat degenen met een hoog PFAS-gehalte in hun bloed ook langzamer calorieën verbrandden dan anderen, zoals blijkt uit hun ruststofwisseling.
U vraagt zich misschien af waar deze verbindingen worden gevonden. PFAS worden al meer dan 60 jaar gebruikt in producten variërend van voedselverpakkingen tot kleding en potten en pannen met anti-aanbaklaag. Deze chemicaliën kunnen zich ophopen in drinkwater en voedselketens en gedurende lange perioden in het menselijk lichaam blijven met mogelijk schadelijke gevolgen voor de gezondheid.
Zoals Sun opmerkte:
“Het is heel moeilijk om blootstelling aan PFAS te vermijden, maar we moeten het wel proberen. Het is een groeiend probleem voor de volksgezondheid.”
Uit gegevens van de Europese Autoriteit voor Voedselveiligheid blijkt zelfs dat de blootstelling aan bepaalde soorten PFAS in Europa ruim onder de toelaatbare dagelijkse dosis ligt.
De resultaten van dit onderzoek kunnen echter dienen als basis voor verder onderzoek gericht op een beter begrip van het verband tussen blootstelling aan PFAS en gewichtsbeheersing.
Mogelijk bent u ook geïnteresseerd in:
Francesca Biagioli
