Wetgeving moet doorgaans dienen om het leven van mensen te verbeteren. De laatste tijd is het echter steeds meer een middel geworden om bepaalde belangen te behartigen, die niet altijd even begrijpelijk zijn. Een voorbeeld hiervan kan bijvoorbeeld de inspanning van de Europese Unie zijn om de productie van emissies te beperken. Aan de ene kant is dit echt nodig, maar aan de andere kant worden daar vaak middelen voor ingezet, die de bevolking echt aanzienlijk beperken.
Goed idee, maar…
Het blijkt dat de EU zeker niet van plan is de in essentie verplichte elektrificatie van auto’s tegen te houden, terwijl het niet langer de moeite waard is om auto’s met een verbrandingsmotor te produceren. Niemand gaat echter in op het feit dat een groot aantal mensen zo’n auto simpelweg niet meer kunnen betalen.
De komende nieuwigheid werkt op dezelfde manier. Op het eerste gezicht gaat het de goede kant op, maar het kan ook meer kwaad dan goed doen. Het punt is dat er in Europa een verbod moet komen op de import van goederen die in ontboste gebieden zijn geproduceerd. Het doel is uiteraard het voorkomen van ontbossing, die in sommige landen, zoals Brazilië, in snel tempo voortschrijdt. Tegelijkertijd bestaat de overtuiging dat dit proces zeer schadelijk is voor het mondiale klimaat.
Europese staten kunnen uiteraard andere staten niet bevelen de ontbossing te stoppen. Maar ze kunnen hem een stuk ongemakkelijker maken. Dit gaat respectievelijk over de economische ‘motivatie’ van die bedrijven die profiteren van ontboste gebieden. Er worden verschillende gewassen op verbouwd, die vervolgens worden verwerkt in populaire producten die we ook in Tsjechië consumeren.
Het zou nu nodig moeten zijn om te documenteren dat het product in kwestie niet afkomstig is uit ontboste gebieden. Tegelijkertijd zal het niet gemakkelijk zijn om er te geraken. Certificaten op basis van satellietbeelden en coördinaten zijn vereist. Zonder een dergelijk certificaat kunnen producten simpelweg de Europese markt niet bereiken.
Onbeschikbaar en duur
Een dergelijke regulering zal echter niet alleen gevolgen hebben voor de importeurs zelf, maar ook voor de lokale consumenten. Volgens deskundigen kan dit grote gevolgen hebben voor de import van koffie, cacao, rundvlees, palmolie, maar bijvoorbeeld ook hout of rubber. Het gaat niet alleen om de grondstoffen zelf. Als ze elders zouden worden verwerkt en verwerkt tot bijvoorbeeld chocolade, papier of meubels, zou het ook niet mogelijk zijn om deze eindproducten te importeren.
Het kan voorkomen dat sommige populaire voedingsmiddelen en producten de Europese markt niet meer bereiken. Maar het is waarschijnlijker dat het aanzienlijk duurder zal worden, omdat importeurs gebruik zullen moeten maken van dure ontboste gebieden en ook zullen moeten investeren in de administratie die gepaard gaat met de uitgifte van certificaten.
Foto: Shutterstock
