Zoals op veel vakantiebestemmingen piekt het drukke seizoen van de witte eik in de lente en zomer met de komst van allerlei prachtige vlinders en motten. Witte eiken herbergen honderden soorten rupsen, die smakelijke lekkernijen vormen voor vireos, tanagers, orioles, mezen, kardinalen en andere broedende zangvogels. Er kunnen duizenden rupsen in één enkele boom leven, dus er is genoeg voedsel voorhanden. Maar rupsen zijn niet de enige insecten op het menu. Bladluizen, wandelstokken, bladwespen, sprinkhanen en vele andere insecten ronden dit zangvogel-smorgasbord af. De wijdverspreide takken en het dichte gebladerte van de witte eik bieden ook geweldige nestlocaties voor veel zangvogels, en volwassen bomen trekken holte-nesters aan, zoals bluebirds en tufted mezen.
Blauwe gaaien verschijnen routinematig in de herfst om zich te smullen van eikels, die ze ook in de winter bewaren om te eten. Dankzij hun speciale wangzakken kunnen ze maximaal vijf eikels tegelijk dragen en vliegen ze meer dan anderhalve kilometer weg om de noten in de grond te begraven. Deze caches zijn de sleutel tot de verspreiding en ontkieming van eikenbomen. Blauwe Vlaamse gaaien begraven tot 5.000 eikels per jaar, maar ze herinneren zich niet de locatie van al hun caches. Soms groeien de eikels die ze achterlaten uit tot bomen. Tal van andere vogels profiteren van de eikels van de eik, waaronder spechten, kwartels, eenden en kalkoenen. Omdat er zoveel noten in de buik van vogels terechtkomen, is het geen wonder dat slechts één op de 10.000 eikels een eik wordt.
