Ze zeggen: als iets dom is maar werkt, is het niet dom. Hier is zo’n truc. Een muntje in de vriezer leggen lijkt misschien een nutteloze handeling. Het kan zelfs onze gezondheid redden (foto: plenum.sk)
Een muntje in de vriezer
Als we echt om die ene munt geven, kunnen we een ander item van vergelijkbaar gewicht gebruiken. Het enige is dat het artikel in de vriezer moet liggen, vooral voordat we voor langere tijd weggaan. Bovendien vereist de methode ook een bak met water.
Waar gaat het over? Voor de veiligheid. Dankzij deze truc weten we of de stroom thuis is uitgevallen tijdens onze afwezigheid en, zo ja, of er een risico bestaat dat het voedsel dat we bevroren hebben laten bederven.
Niet twee keer invriezen
Zeker, er zijn makkelijkere manieren. Kijk maar eens naar de ingestelde tijd op de oven en je weet meteen of de stroom in de stopcontacten een tijdje uitvalt. Als dat het geval blijkt te zijn, weten we niet hoe lang zo’n pauze kan duren.
Dit maakt een groot verschil, want als het even duurt, heeft het eten geen tijd om te ontdooien. Maar als we na een vakantie van twee weken ontdekken dat de elektriciteit een halve dag of langer niet heeft gewerkt – zo lang duren de storingen voordat de hulpdienst ze repareert – kan het probleem groter zijn. Wanneer bepaalde voedingsmiddelen worden ontdooid, zorgen ze ervoor dat bacteriën zich kunnen vermenigvuldigen, en opnieuw ontdooien ‘geneest’ het voedsel niet altijd. Dit resulteert in een bekende regel: een ontdooid product niet opnieuw invriezen.
Een muntje en een glas water
En deze truc helpt bij het inschatten van de tijd dat er mogelijk geen elektriciteit was om de vriezer van stroom te voorzien. Neem gewoon een klein bakje, vul het met water en vries het in. Als hij gevuld is met ijs, leggen we er een muntje op.
Als je thuiskomt, controleer dan of het centje nog op de ijskap ligt. Als dat zo was, werkte de vriezer de hele tijd. Het kan gebeuren dat de munt een beetje ondergedompeld en bevroren is; dit zou betekenen dat de elektriciteit voor een korte tijd uitviel. Als het koper echter de bodem van de schaal bereikt, betekent dit dat het voedsel eromheen op zijn minst gedeeltelijk ontdooid moet zijn en moet worden weggegooid.
